Uitgesproken: Op het 19e Partijcongres van de Communistische
Partij van de Sovjet-Unie, 14 oktober 1952
Vertaling: Johnathan, januari 2025
Bron: Engelstalig MIA - J.V. Stalin -archief, zie:
Speech of the 19th Party Congress of the Communist Party of the Soviet Union
Opmerking: Deze vertaling is niet gecontroleerd
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Kameraden!
Sta mij toe, om namens ons Partijcongres onze dank uit te spreken aan alle broederpartijen en organisaties waarvan de vertegenwoordigers ons Partijcongres met hun aanwezigheid hebben vereerd, of die ons Partijcongres vriendschapsgroeten hebben gestuurd, voor hun wensen voor ons verdere succes en voor het vertrouwen dat zij in ons stellen. (Stormachtig, langdurig applaus dat overging in een ovatie.)
Voor ons is dit vertrouwen bijzonder waardevol, omdat het hun bereidheid symboliseert om onze Partij te steunen in haar strijd voor een betere toekomst voor het volk, in haar strijd tegen de oorlog en in haar strijd voor het bewaren van de vrede. (Stormachtig, langdurig applaus.)
Het zou een vergissing zijn om te geloven dat onze Partij, die een machtige macht is geworden, niet meer steun nodig heeft. Dat zou verkeerd zijn. Onze Partij en ons land hebben het voortdurende vertrouwen, de sympathie en de steun van broederlijke volkeren buiten onze grenzen nodig, en zullen dat altijd nodig hebben.
De bijzondere kwaliteit van deze steun ligt in het feit dat elke steun aan de vredesinspanningen van onze Partij door elke broederlijke partij, tegelijkertijd de steun aan hun eigen volk in hun strijd voor vrede betekent. Zoals de Engelse arbeiders in de jaren 1918-1919, tijdens de gewapende aanval van de Engelse bourgeoisie op de Sovjet-Unie, hun strijd tegen de oorlog organiseerden onder de slogan "Hands off Russia!", was een steun, het was vooral een steun aan de strijd van hun eigen volk voor vrede, en vervolgens ook een steun aan de Sovjet-Unie. Als kameraad Thorez of kameraad Togliatti verklaren dat hun volk niet in een oorlog tegen het volk van de Sovjet-Unie wil worden geleid, (stormachtig applaus), - dan is dat een steun, vooral een steun aan de Franse en Italiaanse arbeiders en boeren die strijden voor vrede, en vervolgens ook een steun aan de vredesinspanningen van de Sovjet-Unie. Het bijzondere karakter van de huidige steun wordt aldus verklaard, dat de belangen van onze Partij niet alleen niet in strijd zijn met de belangen van de vredelievende bevolking, maar er integendeel mee samengaan. (Stormachtig applaus.) Wat de Sovjet-Unie betreft, kan haar belang bij de kwestie van de wereldvrede niet los worden gezien van de zaak van de vrede in de gehele wereld.
Het is duidelijk dat onze Partij haar plicht moet vervullen tegenover haar broederpartijen en hen en hun volkeren moet steunen in de strijd voor bevrijding en in hun strijd voor het bewaren van de vrede. Dit is wat de Partij doet. (Stormachtig applaus.) Na de machtsovername door onze Partij in 1917, en nadat onze Partij echte maatregelen nam om het juk van kapitalisten en landeigenaren af te schaffen, gaven de vertegenwoordigers van de broederpartijen, geïnspireerd door onze durf en het succes van onze Partij, haar de naam "Shock Brigade" van de revolutionaire beweging en de arbeidersbeweging van de wereld. Daarmee spraken ze de hoop uit dat het succes van de "Shock Brigade" het lijden van de mensen in de situatie van het kapitalistische juk zou verlichten. Ik denk dat onze Partij deze hoop heeft vervuld, vooral in de tijd van de Tweede Wereldoorlog, toen de Sovjet-Unie de Duitse en Japanse fascistische tirannie verpletterde en de Europese en Aziatische volkeren bevrijdde van het gevaar van fascistische slavernij. (Stormachtig applaus.)
Natuurlijk was het heel moeilijk om deze eervolle taak te vervullen zolang er maar één "Shockbrigade" was, zolang deze alleen stond, de avant-garde in de vervulling van deze taak. Maar dat is verleden tijd. Nu is het compleet anders. Nu, van China en Korea tot Tsjecho-Slowakije en Hongarije, zijn er nieuwe "Shockbrigades" op de kaart verschenen, in de vorm van volksdemocratieën; nu is de strijd voor onze partij verlicht en ook het werk verloopt beter. (Stormachtig, langdurig applaus.)
Speciale aandacht moet worden besteed aan de communistische, democratische of arbeiders- en boerenpartijen die nog niet aan de macht zijn en die hun werk moeten uitvoeren onder het juk van een strenge, burgerlijke heerschappij. Natuurlijk is hun werk moeilijker. Maar hun werk is niet zo moeilijk als het voor ons Russische communisten was in de tijd van de tsaar, want de kleinste stap vooruit werd tot een ernstige misdaad verklaard. De Russische communisten hielden niettemin stand, trokken zich niet terug uit de moeilijkheden en kwamen tot de overwinning. Hetzelfde zal het geval zijn met deze partijen.
Hoe komt het dat deze partijen niet zo'n moeilijk werk hebben als de Russische communisten ten tijde van het tsarisme?
Omdat, allereerst, hebben ze het voorbeeld van de strijd en het succes, zoals in de Sovjet-Unie en in de volksdemocratische landen, voor zich. Hierdoor kunnen ze leren van de fouten en successen van deze landen en zo hun werk vergemakkelijken.
Omdat, ten tweede, de burgerij zelf, de aartsvijand van de vrijheidsbeweging, anders is geworden, wezenlijk is veranderd, reactionairder is geworden, de medewerking van het volk heeft verloren en dus is verzwakt. Het is te begrijpen dat deze omstandigheden eveneens het werk van de revolutionaire en democratische partijen moeten verlichten. (Stormachtig applaus.)
Vroeger presenteerde de burgerij zich als liberaal, ze waren voor de burgerlijk-democratische vrijheid en wonnen op die manier aan populariteit bij het volk. Nu is er geen spoor meer van liberalisme. Er bestaat niet zoiets als "vrijheid van persoonlijkheid" meer, - persoonlijke rechten worden nu alleen nog door hen, de eigenaren van kapitaal, erkend, - alle andere burgers worden beschouwd als grondstoffen, die alleen nog voor uitbuiting zijn. Het principe van gelijke rechten voor mensen en naties wordt in het stof getrapt en vervangen door het principe van volledige rechten voor de uitbuitende minderheid en het gebrek aan rechten van de uitgebuite meerderheid van de burgers. De banier van de burgerlijk-democratische vrijheid is overboord gegooid. Ik denk dat jullie, de vertegenwoordigers van communistische en democratische partijen, deze banier moeten oppakken en voortzetten als jullie de meerderheid van het volk willen winnen. Er is niemand anders om hem omhoog te houden. (Stormachtig applaus.)
Vroeger was de burgerij, als staatshoofden, voor de rechten en onafhankelijkheid van naties en stelden dat "boven alles". Nu is er geen spoor meer over van dit "nationale principe". Nu verkoopt de burgerij de rechten en onafhankelijkheid van hun naties voor dollars. De banier van nationale onafhankelijkheid en nationale soevereiniteit is overboord gegooid. Zonder twijfel moeten jullie, de vertegenwoordigers van de communistische en democratische partijen, deze banier hijsen en voortdragen als jullie patriotten van jullie landen willen zijn, als jullie de leidende machten van de naties willen zijn. Er is niemand anders om hem te hijsen. (Stormachtig applaus.)
Zo staat het er nu voor.
Het is duidelijk dat al deze omstandigheden het werk van de communistische en democratische partijen die nog niet aan de macht zijn, moeten vergemakkelijken.
Vervolgens, is er alle grond voor het succes en de overwinning van de broederpartijen in de landen van kapitalistische heerschappij. (Stormachtig applaus.)
Lang leve onze broederpartijen! (Langdurig applaus.)
Lang leve en gezondheid voor de leiders van de broederpartijen! (Langdurig applaus.) Lang leve de vrede tussen de volkeren!
(Langdurig applaus.)
Weg met de brandstichters van oorlog! (Iedereen stond op. Stormachtig, langdurig applaus dat overging in een ovatie. Er klonk geschreeuw van "Leve kameraad Stalin!" "Leve de grote leider van de werkende mensen van de wereld, kameraad Stalin!" "De, grote Stalin!" "Leve de vrede tussen de volkeren!")
(Toespraak op het 19e Partijcongres van de CPSU, Dietz Press, Berlijn 1952, blz. 5 - 15)