Błędna linia polityczna i represje organizacyjne położyły się równie ciężkim, a często jeszcze cięższym brzemieniem na Komsomole. Międzynarodowa edukacja młodych robotników jest coraz bardziej wdeptywana w ziemię. Wszelkie myślenie krytyczne jest tłumione i prześladowane. Od osób zajmujących kierownicze stanowiska w młodzieżowej organizacji komunistycznej aparat partyjny wymaga przede wszystkim posłuszeństwa, gotowości do dręczenia Opozycji. Proletariacka część podstawowych organizacji, zasadnicza zdrowa część, jest zabijana przez ten reżim. Tu nawet bardziej niż w partii błędna polityka prowadzona na górze otwiera drogę dla wpływów drobnomieszczańskich.
W ostatnich latach Komsomoł raptownie wzrastał liczebnie, ale kosztem deterioracji swego składu socjalnego. Od czasu XIII Zjazdu Partii jej proletariackie jądro zmniejszyło się z 40,1 procent do 34,4 procent ogółu jej członków, a w organizacji młodzieżowej udział robotników przemysłowych spadł z 49,8 procent do 47 procent. Aktywność polityczna młodych robotników również się zmniejsza.
W tych okolicznościach było wyjątkowo groźnym błędem, mogącym jedynie zwiększyć przepaść między Komsomołem a masą młodzieży robotniczej, podjęcie szeregu ostatnich decyzji, które coraz bardziej pogarszały, wbrew uchwałom XIV Zjazdu, sytuację młodych robotników (obcinanie regulacji chroniących pracę młodocianych, specjalna siatka płac dla młodocianych, ograniczanie liczby uczniów w szkołach przemysłowych - i należy tu także usiłowanie wprowadzenia bezpłatnej pracy młodocianych).
Na wsi Komsomoł coraz bardziej traci poparcie proletariuszy i biednych chłopów. Jego praca kulturalna i ekonomiczna na wsi koncentrowała się głównie na rozwoju gospodarstw indywidualnych. Względna waga biedoty systematycznie spada wszędzie - w ogólnym składzie organizacji wiejskich, wśród aktywu, w jadrze złożonym z członków partii. Wraz ze stałym zmniejszaniem się dopływu młodych robotników w miastach, Komsomoł na wsi uzupełnia swoje szeregi o młodzież wywodzącą się ze średnio zamożnego oraz dobrze się mającego chłopstwa.
Tak w mieście, jak i na wsi narasta tendencja elementów drobnomieszczańskich do przejęcia kierownictwa Komsomołu. Grupa pracowników umysłowych i innych odgrywa coraz bardziej znaczącą rolę, szczególnie w organizacjach wiejskich.
Trzydzieści sześć procent wszystkich nowych członków partii przychodzi do niej z szeregów Komsomołu. (“Prawda”, 14 lipca 1927 r.) Mimo wszystko w partyjnym jądrze Komsomołu od jednej czwartej do jednej trzeciej stanowią nierobotnicy. W partyjnych jądrach wiejskich organizacji młodzieżowych wzrasta raptownie udział średnio zamożnych chłopów kosztem robotników rolnych i biednych chłopów. (W 1925 r. średnio zamożni chłopi stanowili 20 procenty ich składu,a w 1927 r. 32,5 procent). Dlatego Komsomoł przekształca się w jedno ze źródeł zalewania partii elementami drobnomieszczańskimi. W celu zapobieżenia dalszemu osłabieniu roli proletariackiego jądra i zepchnięciu go na dalszy plan przez nowych członków partii, wywodzących się z inteligencji, pracowników umysłowych i dobrze się mających warstw na wsi, nieuchronnie prowadzącemu do drobnomieszczańskiej degeneracji Komsomołu, konieczne są następujące kroki:
1) Natychmiastowe powstrzymanie stopniowego anulowania naszych rewolucyjnych zdobyczy w sferze pracy i edukacji młodych proletariuszy, odwołanie wszystkich tych ostatnich kroków, które pogarszały warunki ich pracy. To jedna z zasadniczych przesłanek walki przeciw chorym tendencjom w Komsomole (pijaństwo, chuligaństwo itd.)
2) Proporcjonalne do wzrostu ogólnego dobrobytu klasy robotniczej podnoszenie, systematyczne i zdecydowane, materialnego i kulturalnego poziomu młodych robotników przez podwyżki płac, rozszerzanie sieci szkół przemysłowych i kursów handlowych itd.
3) Wprowadzenie w życie decyzji poprzednich zjazdów partii i Komsomołu, aby w ciągu najbliższych paru lat przyciągnąć do Komsomołu 100 procent młodych robotników w miastach i proletariuszy wiejskich.
4) Intensyfikacja pracy nad przyciągnięciem do Komsomołu młodzieży wywodzącej się z biedoty wiejskiej.
5) Przyciągnięcie do Komsomołu ekonomicznie słabych średnio zamożnych chłopów, a pozostałych średnio zamożnych chłopów tylko wtedy, jeśli zostali sprawdzeni w pracy społecznej, szczególnie w walce przeciw kułakom.
6) Zwiększenie obrony interesów biedoty przez Komsomoł, kierując jego pracę ku tworzeniu nowego społeczeństwa wiejskiego, nie w drodze indywidualnego bogacenia się, ale w drodze spółdzielczości i kolektywizacji rolnictwa.
7) Poprawa składu społecznego partyjnego jądra Komsomołu, przez dopuszczenie w ciągu następnych dwu lat przyjmowania do partii jedynie członków Komsomołu będących robotnikami przemysłowymi lub rolnymi lub biednymi chłopami.
8) Systematyczne i zdecydowane awansowanie młodych proletariuszy, robotników rolnych i biednych chłopów na stanowiska kierownicze. Zarządzenie, że w wielkich centrach proletariackich regionalne i gubernialne komitety Komsomołu i prezydia tych komitetów powinny się składać w przytłaczającej większości z robotników fabrycznych i że ci ostatni powinni być rzeczywiście wciągani w kierownicze zadania.
9) Podjęcie poważnej walki przeciw biurokratyzmowi w Komsomole. Zdecydowana redukcja płatnego czynownictwa, do absolutnie niezbędnego minimum. Powierzenie przynajmniej połowy, a w centrach przemysłowych trzech czwartych roboty Komsomołu bezpłatnej pracy jego członków, wciąganie coraz większej liczby szeregowych członków Komsomołu do tej roboty.
10) Kulturalna i edukacyjna praca Komsomołu powinna być ściśle powiązana z aktywnym codziennym uczestnictwem w ogólnym politycznym życiu partii, Rad, związków zawodowych i spółdzielń.
11) Skończenie z reżimem czerwonego stempla, zabójczym reżimem rozkazów z góry, kłamliwym i głupim reżimem więzień i instytucji szczucia przeciwko Opozycji. Wprowadzenie w to miejsce poważnych studiów nad marksizmem i leninizmem, na podstawie żywej dyskusji, przyjaznej wymiany opinii i rzeczywistego, nie udawanego przyswajania wiedzy.
12) Wprowadzenie, nie w słowach lecz w czynach, reżimu demokratycznego. Skończenie z prześladowaniem i wyrzucaniem tych, co mają własne zdanie w sprawach dotyczących partii i Komsomołu. Ścisłe przestrzeganie przewidzianych w statucie terminów zwoływania gubernialnych, powiatowych, regionalnych itd. konferencji i zjazdów.
Rozdział 9: Nasza sytuacja międzynarodowa a niebezpieczeństwo wojny