Geschreven: 5 januari 1889
Bron: Tegen het reformisme, Uitgeverij Progres, Moskou 1990. Een bundel teksten (extracten) rond het thema reformisme
Vertaling: Uitgeverij Progres
Deze versie: Spelling - Voetnoten zijn niet overgenomen
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, februari 2009
Laatste bewerking: 09 februari 2009
5 januari 1889
De possibilisten voerden met ons, de zogeheten marxisten, geen strijd op leven, maar op dood en riepen zich uit tot de enige heilbrengende kerk, die elke band, elke samenwerking met anderen absoluut verbood — zowel met de marxisten als met de blanqisten — en sloten met de enige heilbrengende kerk van hier (de Sociaal-Democratische Federatie) een verbond, dat er niet in de laatste plaats op uit is om de Duitse partij in alles tegen te werken, totdat zij zich aansluit bij deze eenzame club en afziet van alle contact met de Fransen en Engelsen van andere stromingen. Daarbij hebben de possibilisten zich ook nog aan de huidige regering verkocht; hun reiskosten, uitgaven voor de organisatie van het congres en hun bladen worden vergoed uit geheime fondsen; en dit alles onder het voorwendsel van de strijd met Boulanger en de verdediging van de republiek en dus ook voor de verdediging van Frankrijks opportunistische exploitanten, al die Ferry’s e.d., hun huidige bondgenoten. Ze verdedigen de huidige radicale regering, die gedwongen is de opportunisten alle mogelijke smerige diensten te bewijzen om aan de macht te blijven; een regering, die op de begrafenis van Eudes beval op het volk te schieten en die in Bordeaux en Troyes, net als in Parijs, de rode banier met meer verbetenheid vervolgt dan welke vroegere regering dan ook. Met deze bende optrekken zou inhouden dat jullie moeten afzien van al de buitenlandse politiek die jullie tot nu toe gevoerd hebben. Deze club sprak zich samen met de omkoopbare Engelse trade-unions in Parijs twee jaar terug uit tegen de socialistische eisen en als ze hier in november wat anders zeiden, dan was dat alleen maar omdat een andere houding voor hen onmogelijk was. Daarbij zijn ze alleen in Parijs sterk, in de provincie zijn ze nergens. Het bewijs: ze kunnen geen congres in Parijs bijeenroepen, omdat de provinciale gedelegeerden niet zouden komen opdagen of een vijandige positie zouden innemen. In de provincie kunnen ze ook geen congres houden. Twee jaar terug vertrokken ze naar een of ander gat in de Ardennen; dit jaar prikten ze Troyes, waar enige arbeiders, leden van de municipaliteit, na de verkiezingen hun klasse verrieden en zich bij hen aansloten. Maar ze werden niet herkozen en het comité — hun eigen comité — nodigde alle Franse socialisten uit. Dit zette het kamp der Parijzenaars op stelten, ze trachtten het congres af te gelasten, doch alles tevergeefs. En daarom gingen ze niet naar hun eigen congres, dat onze marxisten in hun greep kregen en schitterend afhandelden. Hoe de provinciale vakbonden over hen denken is te lezen in een clausule van het novembercongres van de vakbonden in Bordeaux. In Parijs hebben ze 9 man in de gemeenteraad zitten, met als hoofddoel: onder allerlei voorwendsels de socialistische activiteiten van Vaillant dwarsbomen, de arbeiders verraden en daartoe geld los te peuteren voor zichzelf en hun aanhangers plus het recht om als één man de Arbeidsbeurs te beheersen.
De marxisten, die in de provincie nummer één zijn, vormen de enige antichauvinistische partij in Frankrijk; als gevolg van hun optreden ten gunste van de Duitse arbeidersbeweging verloren ze hun populariteit in Parijs; en gedelegeerden naar het hun vijandige congres te sturen zou een oorvijg zijn die jullie jezelf zouden geven. Correct is ook hun soort tactiek tegen Boulanger, die slechts de algehele ontevredenheid in Frankrijk personifieert. Toen Boulanger op het idee kwam om een banket aan te richten, kochten de onzen 300 kaartjes, om in de persoon van Dormoy — een heel handige kerel — hem een aantal heel categorische vragen te stellen over zijn houding tegenover de arbeidersbeweging e.d. Toen hij er achter kwam, liet de stoere generaal het hele banket afzeggen!
Vertaald uit het Duits