Βιογραφία
Η Έλλη Παππά γεννήθηκε το 1920 στη Σμύρνη. Φοίτησε στη Φιλοσοφική και Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές της λόγω κατοχής, ενώ εργαζόταν και ως δημοσιογράφος. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Εργάστηκε στο Ριζοσπάστη ως το 1949 και κατόπιν στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ, μαζί με τον Πλουμπίδη και τον Μπελογιάννη, που έγινε σύντροφός της. Συνελήφθησαν μαζί με τον Μπελογιάννη τον Δεκέμβριο του 1950 και καταδικάστηκαν σε θάνατο σε δυο πολύκροτες δίκες της εποχής. Στη διάρκεια της φυλάκισής της γεννήθηκε ο γιος της Νίκος. Λόγω του βρέφους, διέφυγε την εκτέλεση και αποφυλακίστηκε το 1964. Κατόπιν εργάστηκε στην ΕΔΑ και στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή. Με την επιβολή της δικτατορίας το 1967 συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο, από όπου αποφυλακίστηκε το 1968.
Αδελφή της Διδώς Σωτηρίου, έγραψε η ίδια μια σειρά έργα για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, τον μαρξισμό, τη λογοτεχνία. Μεταξύ άλλων: Ο Πλάτωνας στην Εποχή μας (1981, 1998), Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς στο Κεφάλαιο του Μαρξ (1983, 1984), Σπουδή στο θέμα της Ελευθερίας - Η έννοια της ελευθερίας στον προσωκρατικό υλισμό (1985), Μύθος και ιδεολογία στη Ρωσική Επανάσταση - Οδοιπορικό από τον ρωσικό αγροτικό λαϊκισμό στον λαϊκισμό του Στάλιν (1990), Ο Λένιν χωρίς λογοκρισία και εκτός μαυσωλείου (1991), Κομμούνα του 1871: Επανάσταση του 21ου αιώνα; (1992), Μακιαβέλι ή Μαρξ (2005)
Το 2002 εμπιστεύθηκε το αρχείο της στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο.
Πέθανε το 2009. Η αυτοβιογραφία της Μαρτυρίες μιας Διαδρομής εκδόθηκε μετά θάνατο το 2010.