يک سيستم «علمی»ی عرق ريختن

و. ای. لنين

سرمايه‌داری آمريکا از سرمايه‌داری همه‌ی کشورهای ديگر پيشرفته تر می‌باشد. عظيم ترين توسعه‌ی تکنولوژی و پيشرفت آن با بيشترين شتاب، فاکت‌هايی می‌باشد که اروپای کهن را به الگوبرداری از يانکی ها وادار می‌سازد. ولی آنچه که بورژوازی اروپا در اين تقليد به عاريت می‌خواهد، نه نهادهای دموکراتيک آن کشور يا آزادی سياسی و نه حتی نظام سياسی جمهوريخواه است، بلکه آنچه که بورژوازی اروپا شيفته آن است، جديدترين روش های استثمار کارگران در آمريکا می‌باشد.

موضوعی که امروز بطور وسيع در اروپا و تا حدی هم در روسيه، مورد بحث است، «سيستم» مهندس آمريکايی، «فردريک تيلور»٭ می‌باشد. چندی پيش آقای «سيمونيوف» مطلبی در اين مورد در سالن «انستيتو مهندسی ی راه آهن» در سن پتربورگ ارائه داد. «تيلور» سيستم خود را تحت عنوان «علمی» تشريح کرده و کتابش در اروپا با اشتياق ترجمه و تبليغ می‌شود.

اين «سيستم علمی» چه می‌باشد؟ هدفش اين است که در يک روز کار به طول ساعات کار روزانه سابق از کارگر سه برابر بيشتر کار کشيده شود. اينگونه که توانمندترين و ماهرترين کارگر به کار گرفته ‌شود و با استفاده از يک ساعت مخصوص مقدار زمانی که برای هر عمل و هر حرکت صرف می‌شود – به ثانيه و صدم ثانيه - ثبت گردد. سپس با بررسی نتايج، روش‌هايی که کمترين وقت را گرفته و بالاترين راندمان داشته، بکار بسته شود و آنگاه کار بهترين کارگر روی حلقه فيلم سينمايی فيلمبرداری گردد، و غيره.

نتيجه اين می‌شود که در همان نه يا ده ساعات کار همانند سابق، آنها از کارگر سه برابر بيشتر کار می‌کشند، بی رحمانه دمار او را در می‌آورند و سه برابر سريعتر هر قطره از انرژی‌ی روحی و فيزيکی‌ی برده‌ی مزدی را می‌مکند و اگر کارگر در جوانی از پای در آيد، اهميتی ندارد، زيرا که در پشت در کارخانه تعداد بسيار زيادی کارگر مثل او منتظر کار می‌باشند!

در جامعه‌ی سرمايه‌داری، پيشرفت علم و تکنولوژی به معنی پيشرفت در هنر عرق ريختن می‌باشد.

در ذيل يک مثال از کتاب تيلور آورده می‌شود:

عمليات بارگيری چدن در گاری های دستی، برای حمل آن به محل بعدی جهت ادامه پروسه کار قابل ملاحظه است. نويسنده در پايين سيستم کهن را با سيستم جديد و با روش «علمی»، مقايسه می‌کند:

سرمايه‌دار مخارج خود را به حد نصف يا کمتر کاهش می‌دهد و سرمست از اين موفقيت، نمی‌داند از «تيلورها» چگونه قدردانی کند!

حقوق کارگران در ابتدا بالا می‌رود، ولی در کنار آن صدها کارگر اخراج می‌شوند. آنان که باقی می‌مانند، می‌بايست که با سرعت چهار برابر بيشتر کار کمر شکن را انجام دهند. وقتی که شيره اين کارگران تا آخرين قطره کشيده شد، آنان را با لگد بيرون می‌اندازند.

اين عرقی است که دقيقاً بر اساس قاعده های علمی ريخته می‌شود.

پراودا، شماره 60، 13 مارس 1913.
امضاء: W

منبع: «و. ای. لنين»، کليات آثار به زبان انگليسی، جلد 18، ص.ص. 5-594.
مترجم: مراد شيرين، 17 ژوئيه 2003 .

٭ Frederick Taylor